ဘုရားမ်ားၾကြခ်ီရာလမ္းတေလွ်ာက္မွာေတာ့ ၾကိဳတင္ႏွိဳးေဆာ္ထားတာမို႔ အိမ္တိုင္းအိမ္တိုင္းမွ မိမိတို႔အိမ္ေရွ႔တြင္ စားပြဲၾကီးငယ္မ်ားျဖင့္ သစ္သီးမ်ိဳးစံု၊ မုန္႔မိ်ဳးစံု၊ သၾကားလံုးမ်ား၊ ဖေယာင္းတိုင္မ်ား၊ အေမႊးတိုင္မ်ား၊ ဆြမ္းဆန္မ်ား အစရွိတဲ့ လွဴဖြယ္ဝတၳဳအစုစုတုိ႔ကို အသင့္ခင္းက်င္းျပီးျဖစ္ေနပါျပီ။ အာရုဏ္ဆြမ္းခံထြက္လိုက္ပါၾကေသာ ကုသိုလ္ရွင္လူငယ္ေမာင္မယ္အေပါင္းတို႔အား အေကၽြးအေမြးျဖင့္ ဧည့္ခံၾကေသာ အလွဴရွင္မ်ားမွာေပါမ်ားလွပါတယ္။ ၾကာဆံဟင္းခါး၊ မုန္႔ဟင္းခါး၊ ရခို္င္မုန္႔တီ၊ ပဲသုပ္၊ တို႔ဟူးသုပ္၊ ေဆးေပါင္းခတဲ့ မယ္ဇလီဖူးသုပ္၊ ေကာ္ဖီ၊ လက္ဖက္ရည္၊ မုန္႔မ်ိဳးစံု၊ ေကာက္ညွင္းေပါင္း၊ ပလာတာ၊ စမူဆာ အစရွိသျဖင့္ အမယ္စံုလင္လွပါတယ္။ လမ္းတေလွ်ာက္မွာ လွဴတန္းၾကသူမ်ားအား ဆုေတာင္းေမတၱာပို႔သရာမွာ ႒ာန္ကရိုဏ္းက်က် ရြတ္ေအာ္ေပးႏိုင္သူပါဝင္တဲ့ အဖြဲ႔ကေတာ့ အဆင္ေျပလွပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔အဖြဲ႔ကေတာ့ အမ်ားစုဆုေပးေလ့ရွိတဲ့ “ယခုျပဳရ ကုသလေၾကာင့္ ေဇာတိက၊ ဇဋိလ၊ .... ၊..... အစရွိေသာ သူေ႒းၾကီးေလးဦးကဲ့သို႔ ေပး၍မကုန္ လွဴ၍မခမ္း ပဒုမၼာေရႊၾကာပန္းကဲ့သို႔ ပြင့္လန္းေတာ္မူႏုိင္ၾကပါေစခင္ဗ်ား“ဆိုတဲ့ဆုေတာင္းစာကိုသာ တြင္တြင္ရြတ္ဆိုရပါတယ္။ တစ္ခါတစ္ခါ ေနာက္ကသူေ႒းၾကီးႏွစ္ဦးနာမည္မွာ အလြဲလြဲအမွားမွား၊ တစ္ခါတစ္ခါ သူေ႒းၾကီးႏွစ္ဦးမွာ ေပ်ာက္လိုေပ်ာက္ျဖင့္ သာဓုေခၚသံသာ က်ယ္က်ယ္ဟိန္းထြက္လာေလ့ရွိပါတယ္။ အဲဒီအခါ အျခားအဖြဲ႔ကေန “ဟိုဖက္အဖြဲ႔ေတြ သူေ႒းႏွစ္ေယာက္ဘယ္ေပ်ာက္သြားလဲ“ လွမ္းေအာ္ေမးၾက၊ “ေနာက္မွာ ၾကာဇံဟင္းခါးေသာက္ရင္း က်န္ခဲ့လို႔ေဟ့“ လို႔ေျဖၾကရင္း စေနာက္ၾကတယ္။ တစ္ခါ “ဟိုအဖြဲ႔ေတြ သစ္သီးဗန္းထဲက လိေမၼာ္သီးေတြ ဘယ္ေပ်ာက္ကုန္လဲေဟ့“ ဆိုျပီးလည္း ကီိိ်စားၾကတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔အဖြဲ႔ကေတာ့ စတင္ၾကြခ်ီကတည္းက “အရွင္ဘုရား တပည္႔ေတာ္တို႔ကို စြန္႔ေတာ္မူပါဘုရား“ ဆိုျပီး ဘုရားရွင္ထံမွာ ေတာင္းပန္ေလွ်ာက္ထားျပီးသားပါ။ ဒီေတာ့ အလွဴရွင္ရဲ့ လွဴဖြယ္ေတြအတြက္ ႏွစ္ထပ္ကြမ္းကုသိုလ္ရပါတယ္ေလ။ ညသန္းေခါင္ထဲက မနက္ရွင္းရွင္းလင္းသည္အထိ တစ္ျမိဳ႔လုံးအႏွ႔ံ ပင့္ေဆာင္ရတာမို႔ ကေလးေတြ ဆာၾကမယ္ဆိုတာ အားလုံးသိျပီးသားပါ။ ဒါေပမယ့္ အေကၽြးအေမြးေတြက မ်ားလြန္းတဲ့ႏွစ္ဆိုရင္ေတာ့ သပိတ္ေတြ၊ ေတာင္းေတြ၊ ေက်ာင္းေဆာင္ေတြေပၚမွာ မုန္႔ေတြလွ်ံေနေလ့ရွိပါတယ္။ ေဂါပကအဖြဲ႔ေတြက လွဴဖြယ္ေတြ ဘယ္လိုပင္လိုက္လံသိမ္းဆည္းေပးေသာ္ျငား ထက္သန္လွတဲ့ သဒၶါတရားေၾကာင့္ အင္မတန္မ်ားျပားတဲ့ ဖေယာင္းတိုင္၊ အေမႊးတိုင္ နဲ႔ လွဴဖြယ္ေတြဟာ မကုန္ႏို္င္ပါဘူး။ ဘုရားမ်ားၾကြခ်ီခဲ့ရာ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္မွာေတာ့ ေက်ာင္းေဆာင္မ်ားမွာ ထြန္းညွိပူေဇာ္ခဲ့ၾကတဲ့ ဖေယာင္းတိုင္၊ အေမႊးတိုင္မ်ားကုိ လမ္းေဘးဝဲယာမ်ားမွာ ခ်ထြန္းခဲ့ၾကတာျဖင့္ တကယ့္ကို ေမႊးၾကိဳင္လင္းက်င္းေနပါေတာ့တယ္။ ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ ေရကင္းသံတညံညံျဖင့္ ဆိုင္းဝိုင္းမွ တီးမွဳတ္လိုက္ပါပါတယ္။ ၠၠၠ ေကာင္းကင္က တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ လမင္းၾကီးရဲ့ အလင္းေရာင္ေတြနဲ႔အတူ ျမိဳ႔သူျမိဳ႔သားေတြရဲ့ ထက္သန္တဲ့သဒၶါတရားေတြဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတာင္ငူျမိဳ႔ေလးကို ရစ္သိုင္းလႊမ္းျခဳံထားပါေတာ့တယ္။ (ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေတာင္ငူသူ၊ ေတာင္ငူသားေတြဟာ ဘယ္ေနရာ၊ ဘယ္ေဒသေတြ ေရာက္ေနပါေစ ႏွစ္စဥ္ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္နီးလာရင္ ျပန္ႏိုင္တဲ့သူေတြက ဒီပြဲကို မေရာက္ေရာက္ေအာင္ျပန္ၾကပါတယ္။ ေက်ာင္းတုန္းကေတာ့ တစ္ျခားျမိဳ႔က သူငယ္ခ်င္းေတြကိုပါ ဒီပြဲေလးကို အပါေခၚပါတယ္။ ဒီအခိ်န္ဆို သံေတာင္-ပသိေခ်ာင္း အပန္းေျဖစခန္း ကလည္း အေတာ္ကို သြားလာလို႔ ေျခခင္းလက္ခင္းသာေနပါျပီ။)
ေတာင္ငူဘေလာ့ရဲ႕ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ရာေလးတစ္ခုဖန္တီးလိုက္ပါၿပီ။ |
ေက်းဇူးျပဳၿပီး ေမးခြန္းမ်ားသာေမးေပးေစလိုပါတယ္ |
|